عـزیـ‗__‗ز دلـ‗__‗م ؛

مگر چـ‗__‗ه شنیـ‗__‗دی

که لبهایت اینطـ‗__‗ور باز مانده ؟

من فـ‗__‗قـط آرام گفتـ‗__‗م:

*دوستـ‗__‗ت دارم*

وقــتـــــــی یــــہ כوست مجــــازے بهــت ارامـــــش میـכه

بــــــــــدوטּ واقـــعـــــــــی شــــــכه

هــــــــــــے فــــلــانـــی !!!

 هــر از گاهــــــــے زنگـــی بــزن

 ســراغــــــــے بــگـیــــر ....

  پــیـــــــامـــــــے بـــــــכه ....

 احــوالــــــی بـــــــــپـــــرس .....

 خیلی نگـذشــتـہ از روزهــایــی ڪـــ

عــزيــــــــــــــزت بــــــــودم !!! 

تـــــــو دنـــــیــــــــــــاے مــنــــے امـــــا

 بــــہ دنــیـــا اعــتمــــــــــــــادے نــیــست 

 כو راهیه سختیه!
 
 وقتے نـכونے محرمشے یا مزاحمش
 
 وقتے نـכونے مرحم زخماشے یا نمڪ مے پاشے روشوטּ
 
 وقتے نـכونے بایـכ بخاطرش بجنگے یا ڪنار بڪشے
 
 כو راهیه سختیه !
 
 وقتے بعـכ از روزها انتظار
 
 نـכونے “مونـכنت” رو میخواכ یا “رفتنت” رو